Pse komeditë romantike nuk do të shuhen kurrë
A ka ndonjë zhanër filmi që është trajtuar më padrejtësisht sesa zhanri i komedive romantike? Këto komedi janë injoruar nga shfaqjet e çmimeve, kritikët snobistë i kanë nënçmuar dhe janë përshkruar (madje edhe nga ata që i pëlqejnë!) si “kënaqësi të ndaluara”.
Por pse duhet të ndihemi fajtorë për këtë? Në librin tim From Hollywood With Love (“Me dashuri nga Hollivudi”): The Rise And Fall (And Rise Again) Of The Romantic Comedy (Ngritja dhe rënia (dhe përsëri ngritja) e komedisë romantike). Unë shpalos epokën e komedive romantike – nga Pretty Woman (“Gra të bukura”) deri te Crazy Rich Asians (“Aziatikët e pasur”) e më shumë. Ishte emocionuese të flisje me njerëzit që i kanë krijuar dhe të dëgjoje për tregime prapa kuintave lidhur me bashkimin e tyre. Në përfundim të intervistave të mia me shkrimtarët, regjisorët dhe aktorët që krijojnë komedi romantike në ditët e sotme, isha edhe më i bindur se, pavarësisht kritikëve, komeditë romantike nuk do të shuhen kurrë. Megjithatë, ato janë në zhvillim e sipër. Për shumë vite, komeditë romantike të Hollivudit prireshin të kishin në qendër të vëmendjes të njëjtat lloje çiftesh: të bardhë, CisHet, të shtresës së mesme të lartë, që jetojnë në Nju Jork dhe punojnë si gazetarë, arkitektë ose gazetarë të arkitekturës. Edhe filmat gjithashtu prireshin të përfundonin me çiftin kryesor të bashkuar – që në fakt është pikërisht momenti kur këto histori fillojnë të bëhen vërtet interesante.
Por i gjithë ky trend po ndryshon. Askush nuk e krijon romancën ashtu si Bollivudi – Jab We Met dhe Yeh Jawaani Hai Deewani janë vetëm dy nga të shumtët e fansave të guximshëm të komedisë romantike të Bollivudit. Komeditë romantike me personazhe kryesore me ngjyrë – klasikët e kultit përfshijnë Boomerang me Eddie Murphy dhe Halle Berry, Love And Basketball (“Dashuri dhe basketboll”) me Sanaa Lathan dhe Omar Epps, dhe Think Like A Man (“Mendo si burrë”) me Kevin Hart dhe Taraji P Henson – janë gjithashtu jashtëzakonisht të suksesshme, duke i mëshuar gjithnjë e më shumë idesë se vetëm disa histori dashurie janë të denja për t’u përshkruar. Në vitin 2020, komedia e shfaqur në Hulu Happiest Season, që vërtitet rreth një romance midis Kristin Stewart dhe Mackenzie Davis, regjistroi debutimin më të madh në historinë e transmetimeve. Në vitin 2021, komedia romantike më e shikuar gjatë sezonit të ngarkuar të festave në Netflix ishte Single All The Way (“Beqar kokë e këmbë”), me pjesëmarrjen e aktorëve kryesorë të identifikuar si meshkuj Michael Urie dhe Philemon Chambers që shfaqen si miq më të mirë, por që kuptojnë se mund të ketë diçka më tepër se kaq. Dhe kjo u shfaq më pak se një vit pas komedisë romantike të Netflix To All the Boys (“Në emër të të gjithë djemve”): Always And Forever (“Gjithmonë dhe Përgjithmonë”), i cili – përveçse përqendrohet në perspektivën e një vajze koreano-amerikane – përdor edhe statusin e vet si filmi i tretë me të drejtë ekskluzive për të analizuar shumë më thellë marrëdhënien e tij qendrore, sesa do të ishte ndonjëherë e mundur në filmin origjinal.
Dhe vetëm nëse dikush do ta vinte në dyshim, viti 2022 premton t’i japë një hapësirë të madhe këtij zhanri. Marry Me (“Martohu me mua”) shënoi rikthimin triumfues të J. Lo me komedinë romantike (Shotgun Wedding (“Martesë e nxituar”) që do të shfaqet këtë verë); The Lost City (“Qyteti i Humbur”) që vë Sandra Bullock para zgjedhjes së Channing Tatum dhe Brad Pitt; dhe Bros (“Vëllezërit”), një projekt i pasionuar i Billy Eicher, që fokusohet në një romancë mes dy homoseksualëve. Komeditë romantike nuk janë shuar – ato janë më të theksuara si kurrë më parë – dhe duket se do të shfaqen e rishfaqen sepse, siç thuhet: historitë e vërteta të dashurisë nuk njohin fund.
Scott Meslow është kryeredaktor i revistës “The Week”; shkrimtar dhe kritik i botimeve, që përfshijnë revistat “GQ”, “New York” dhe “The Atlantic”. From Hollywood With Love, është libri i tij i parë
