Diçka për të vënë në mendime: David Chang dëshiron që të mendojmë për të ushqyerit
Nuk ishte medoemos diçka e re për David Chang kur publikoi serialin e tij dokumentar The Next Thing You Eat (“Ushqimi i radhës që konsumoni”) tetorin e kaluar. Në vend të kësaj, themeluesi i restorantit “Momofuku” dhe ‘predikuesi i mishit’ na u përgjëruan të ‘rikalibronim’ qëndrimin tonë ndaj ushqimeve që hamë. Në të gjashtë episodet e eksplorimit të tij (disa prej të cilëve pikëllues) që flasin për të ardhmen e ushqimit, po shihet edhe ndryshimi – nga restorantet që përdorin robotë dhe automatizim për të përgatitur ‘biftekun e përsosur’, deri te konsumatorët modernë që shpresojnë tek mënyrat më pak të dëmshme për mjedisin për t’u ushqyer.
Ndoshta as nuk e keni vënë re, por ‘e ardhmja’ e ushqimit është tashmë mes nesh, për shkak të inovacionit dhe nevojës. Organizata e Ushqimit dhe Bujqësisë e Kombeve të Bashkuara (FAO) përllogarit se 65% e emetimeve në sektorin e blegtorisë shkaktohet nga bagëtitë. Ato janë gjithashtu shkatërruese për sa i përket sasisë së kullotave dhe ujit që konsumojnë. Në vend të kësaj, “mishi i kultivuar” – një mënyrë më e sofistikuar për t’iu referuar mishit të pulës, biftekut ose salmonit të prodhuar në laborator – po krijohet tashmë nga qelizat e kafshëve, duke mos u shkaktuar atyre asnjë dëm. Chang madje mendon nëse dikush mund të identifikohet si vegjetarian, nëse konsumon mish pule të kultivuar pa kocka, gjak ose lëkurë, atëherë kjo konturohet si një dilemë etike dhe mjedisore! Dokumentari është alarmues, për faktin se këto risi jo vetëm që janë të nevojshme, por edhe të suksesshme. Ekziston edhe një ndjesi urgjente; ndërsa oqeanet vazhdojnë të shkretohen dhe të kthehen në toksike: vetë nocioni i porositjes dhe ngrënies së sushit nuk duket se gjen mbështetje. E njëjta gjë është vlen edhe për therjen e industrializuar të kafshëve – afërsisht nëntë miliardë pula theren në pularitë e Shteteve të Bashkuara çdo vit, edhe pse të gjithë mund të jemi në dijeni për ato që ndodhin në thertore, si kushtet e tmerrshme të punës, keqtrajtimi i kafshëve dhe shpyllëzimi industrial – që është përgjegjëse për qindra miliona tonë gazra të efektit serë çdo vit. Megjithatë, mishi i kultivuar në laborator, mund të jetë një nga mënyrat për t’u siguruar që njerëzit të mos jenë të detyruar të ndryshojnë plotësisht stilin e tyre të jetesës për të bërë një vepër të mirë – nëse duket si biftek dhe shijon si i tillë, atëherë s’mbetet gjë tjetër! Shumë mund të mendojnë se zgjidhja është tek të qenit vegjetarian, por, në mënyrë zhgënjyese, një përkushtim i paepur ndaj frutave dhe perimeve mund të jetë gjithashtu i dëmshëm për mjedisin. Një studim nga Universiteti i Mançesterit zbuloi se frutat dhe perimet e transportuara në rrugë ajrore kanë pesë herë më shumë ndikim në mjedis, sesa ato të kultivuara në kopshtet tona. Përfundimi? Blini ushqime vendëse; konsumoni ato të stinës. Ja edhe disa modifikime të tjera të vogla që mund të bëjmë për t’u siguruar që marrëdhënia jonë me ushqimin të mos ndikojë për keq te planeti.- Ndajini me njëri-tjetrin ushqimet që mbeten. Buletini im informativ, Scraps, është një letër dashurie se çfarë mund të bëni me tepricat. Olio është një aplikacion për mbledhjen e ushqimeve në komunitetin tuaj (me pesë milionë përdorues në 49 shtete), ndërsa aplikacioni Karma (i disponueshëm në Londër dhe Brighton në Mbretërinë e Bashkuar, si dhe në të gjithë Evropën) u mundëson përdoruesve të mbledhin ushqime nga restorantet, furrat e bukës, kafenetë, madje edhe nga shitësit lokalë me shumicë të cilat janë lënë mënjanë për t’u hedhur.
- Menaxhojini më mirë tepricat e ushqimeve që lini. Nosh është një aplikacion që përdor Inteligjencën Artificiale (IA) për të gjurmuar ushqimet në frigoriferin tuaj, i cili ju lajmëron kur afrohet data e skadimit.
- Dëgjoni dhe mësoni. Podkaste të tilla si Big Ideas Into Action dhe Zero Waste Kode gjurmojnë mbetjet ushqimore dhe ndikimin e tyre në mjedis.
