Betty Gilpin po gjen veten, hap pas hapi
Nëse ka një gjë që Betty Gilpin e pëlqen, ajo është metafora. Për shembull, lexoni pjesë nga koleksioni i saj i ri i eseve All The Women In My Brain: And Other Concerns, në të cilën aktorja, e njohur më së shumti për rolin e saj në serialin “Netflix Glow” i cili përfundoi shumë shpejt, përshkruan një partner seksual si një “derr i verbër me ketaminë, i cili e donte kokainën në një dhomë të mbushur plot me të”.
“Mendoj dhe flas shumë nëpërmjet metaforave, për zhgënjimin e bashkëshortit tim, i cili është terapist, dhe të njerëzve të mi të dashur që dua të më kuptojnë”, thotë ajo në Zoom. “E di që mund të jetë e tërthortë dhe konfuze, por gjithmonë më ka ndihmuar që gjërat të jenë më të kuptueshme për trurin tim. Të mendosh për gjëra në mënyrë të çuditshme, mistike dhe alegorike i bën ato më të kuptueshme për mua”.
Kjo mënyrë e të menduarit është në përputhje me atë për të cilën e duan fansat e saj: Gjatë dekadës së fundit, Gilpin është shndërruar në një nga aktoret më emocionuese për interpretimet e saj të shumanshme në ekranet e kinemasë dhe televizioneve. Në Glow, ajo luan rolin e një ish-aktoreje të stresuar të telenovelës, e cila mbulon fytyrën me grim, kreh flokët dhe shndërrohet në një lloj qitëse sloganesh Miss America Jugore përpara se të futet në ringun e mundjes. Tani, në All The Women In My Brain, Gilpin na ofron një paraqitje të shkurtër se si ajo përleshet me personalitetet e ndryshme që jetojnë brenda saj: Barbie-n e rregulluar, gati për Instagram, që lufton me vajzën e çrregullt dhe të egër të Salemit. Në fillim, ajo deklaron se kjo nuk do të jetë “biografia” tipike e një aktoreje, por se libri eksploron tërësisht natyrën filozofike të aktrimit dhe çfarë do të thotë të kalosh nga një identitet profesional në tjetrin. Gilpin ka ndërtuar një karrierë që i përshtatet në mënyrë të përsosur, një e dashuruar marrëzisht pas Shekspirit që mund të kalojë nga roli i gruas së ashpër në atë të gruas tërheqëse, por që gjatë rrugës ka vuajtur nga poshtërimet e agjencive të përzgjedhjes së kastit, të cilat duan që gratë të përshtaten sipas një stereotipi të caktuar.
Ai që e drejton Gilpin në rrugëtimin e saj është një grup “grash me tru”, një koleksion personalitetesh, mes tyre Joni McLamb (e ndjeshme) dhe Blanche VonFuckery (e vendosur dhe simpatike), të dyja me emra ndjellës. Këta personazhe janë pjellë e Gilpin se ndërsa njerëzit e tjerë duhet të kenë një ndjenjë të fortë për veten, ajo e gjen veten të kapur, duke provuar identitete të ndryshme. “Kur nuk jam një nga këta personalitete ciklike apo personazh në historinë e dikujt tjetër, kush jam unë në të vërtetë?”, shpjegon ajo. Askush? A jam një koleksion njerëzish të ndryshëm? Dhe kështu ndërtova një karrierë, duke qenë një koleksion njerëzish të ndryshëm”, shpjegon ajo.
Projekti i saj i ardhshëm në televizion është një përshtatje e një libri tjetër që shqyrton konfuzionin e jetës së brendshme të grave. Në serinë e ardhshme në Showtime, sipas librit intim të bazuar në ngjarje të vërtetë, Three Women të Lisa Taddeos, Gilpin luan Linën, një grua që u përdhunua në grup gjatë adoleshencës dhe më vonë fillon një lidhje jashtëmartesore. Kjo është një vazhdimësi e analizës së thellë të vetes që Gilpin bën në tekstet e saj. Ashtu si Lina, ajo po shpalos “personin e saj autentik në formën e personazhit, aktores, përbindëshit, identitetit”. Këtë ajo e quan “Mare Of Easttown-ification of Shirley Temple”, të cilin unë e interpretoj si një refuzim të qëllimshëm të një personaliteti të ndezur për kënaqësinë e njerëzve në favor të diçkaje më të papërpunuar. Është një metaforë tjetër që ajo më citon ta zbërthej, para se të dal nga linja.
Esther Zuckerman është gazetare e industrisë së argëtimit, artikujt e së cilës janë botuar në “Thrillist”, “Entertainment Weekly”, “Vanity Fair” dhe “Refinery29”
