A po bëjnë aq sa duhet aplikacionet e takimeve romantike për të mbrojtur gratë?

Në janar të këtij viti, një përdhunues 31-vjeçar, i quajtur Tom Rodwell, u dënua me burgim të përjetshëm në Mbretërinë e Bashkuar. Gjatë procesit gjyqësor, paneli i jurisë dëgjoi se si ai në disa raste kishte sulmuar pesë gra mes viteve 2017 dhe 2020. Gratë kishin një gjë të përbashkët: të gjitha e kishin takuar Rodwell nëpërmjet Tinder-it.

Sot vlerësohet se më shumë se 323 milionë njerëz në mbarë botën përdorin aplikacione për takime romantike. Ky numër u rrit me ritme të shpejta gjatë pandemisë. Njerëzit e izoluar e të vetmuar dhe ata beqarë janë bërë papritur skllevër të ekraneve të tyre – portali i tyre i vetëm i intimitetit. Ishte një ndryshim sizmik; një ndryshim që nxiti miliona të tjerë të rendnin pas dashurisë me shikim të parë. Këta i përkisnin një kategorie të re njerëzish që më parë mund t’i kenë shmangur takimet romantike nëpërmjet internetit në favor të diçkaje më ‘autentike’; një fantazi e cila nuk ekziston në të vërtetë jashtë filmave të Richard Curtis, por megjithatë u kufizua shpejt për shkak të koronavirusit. Por kjo nuk ka ardhur pa pasoja. Ndërsa aktiviteti i aplikacioneve të takimeve romantike është rritur, po ashtu janë rritur edhe rastet e lidhura me abuzimin, ngacmimin dhe dhunën seksuale. Nga një hetim i kryer nga ProPublica dhe Columbia Journalism Investigations u zbulua se në një anketë me 1200 gra që kishin përdorur një platformë takimesh romantike gjatë 15 viteve të fundit, më shumë se 30% prej tyre kishin përjetuar një lloj sulmi seksual; nga këto gra, më shumë se gjysma pohuan se ishin përdhunuar. “Aplikacionet e takimeve romantike duket se u premtojnë seks burrave heteroseksualë, dhe kështu që nëse ata nuk arrijnë ta bëjnë këtë me një grua që e takojnë në një nga këto aplikacione, atëherë ka më tepër të ngjarë ta kërkojnë këtë me çdo kusht, sepse mendojnë se seksi është siguruar nga vetë platforma”, shpjegon Nancy Jo Sales, autore e Nothing Personal: My Secret Life In The Dating App Inferno. Hulumtimet zbulojnë se ndërsa këto çështje prekin në mënyrë disproporcionale gratë, disa mund të ndikohen më shumë se të tjerat, pra, ato që vijnë nga komunitete të margjinalizuara që sipas statistikave është provuar se ato janë më shumë në rrezik për shkak të dhunës me bazë gjinore në internet. Kjo vërehet në një mënyrë shumë specifike në aplikacionet e takimeve romantike, ku theksi vihet te tiparet e pamjes së jashtme. “Gratë me ngjyrë dhe njerëzit jogjinorë janë veçanërisht më të rrezikuar dhe shpesh zhyten nëpër dinamikat komplekse të fetishizimit dhe mizogjinorisë në platformat e takimeve romantike”, thotë Gabriela de Oliveira, drejtuese e politikave, kërkimeve dhe fushatave pranë shoqatës bamirëse kundër abuzimit Glitch. Një raport i përgatitur në Kaliforni përshkruan se si kjo të çon në një kulturë ku stereotipet raciste përforcohen, duke krijuar një mjedis ku dhuna jo vetëm që është e shfrenuar, por kthehet edhe në diçka normale. “Ajo ndodh në situata kur përdoruesit e aplikacioneve të racës së bardhë supozojnë se gratë me ngjyrë duhet të jenë ‘mirënjohëse’ për fetishizimin e padëshiruar ose përdoruesit cisgjinorësupozojnë se transgjinorët duhet të jenë ‘mirënjohës’ për komentet e padëshiruara seksuale”, thotë profesoresha Kath Albury, e cila ka udhëhequr hulumtimin mbi dhunën lidhur me aplikacionet e takimeve romantike në Melburn, Australi. Ka edhe faktorë kryesorë socio-ekonomikë që duhet të merren në konsideratë. “Shpesh gjatë takimeve romantike dalin në pah pabarazitë”, shton Albury. “Për ata që janë më të rinj ose më të varfër mund të supozohet se duhet të jenë ‘mirënjohës’ për vëmendjen e përdoruesve më të vjetër dhe më të pasur të aplikacioneve”. Kjo e rrit rrezikun e shfrytëzimit, veçanërisht në shtetet ku marrëdhënia seksuale jashtëmartesore (dhe për rrjedhojë përdorimi i aplikacioneve për takime romantike) konsiderohet tabu. Prandaj, ka mundësi që shumë viktima të mos kërkojnë ndihmë. Por edhe nëse kërkojnë ndihmë, nuk ka asnjë garanci se kjo do të merret seriozisht. Ne jetojmë në një botë ku të fajësosh viktimat është diçka normale, që do të thotë se dhuna seksuale është një krim i vështirë për t’u raportuar, që shoqërohet me dënime të vogla në mbarë botën, duke i shkurajuar në këtë mënyrë shumë nga të mbijetuarit. Por është padyshim më e vështirë në një aplikacion takimesh romantike, ku nga moderatorët pritet që t’i zgjidhin çështjet për sulme seksuale brenda pak minutash – dhe pa pasur trajnime të specializuara. Ka gjithashtu raste të shumta të të mbijetuarve që i denoncojnë autorët e tyre tek administratorët e aplikacioneve, por që i shohin të rishfaqen vetëm pas disa ditësh. Edhe nëse të akuzuarit përjashtohen nga përdorimi i një aplikacioni, ata nuk i pengon asgjë që të shkarkojnë një tjetër. Prandaj, sistemi fajëson viktimën. Këtu kemi rastin e Natalie Dong, 21 vjeçe, e cila, thuhet se pasi i kërkoi me këmbëngulje Tinder-it për ditë të tëra që të përjashtonte përdhunuesin e saj nga platforma, doli për të protestuar para zyrave të kompanisë, duke mbajtur një pankartë gjigante ku shkruhej, “PËRDHUNUESI IM ËSHTË ENDE NË TINDER”, për të tërhequr vëmendjen e tyre. Menjëherë pas kësaj, i akuzuari u hoq nga platforma. Aplikacionet e takimeve romantike kanë filluar dalëngadalë të marrin masa kundër dhunës. Verifikimi i fotografive tani është praktikë e zakonshme dhe disa kompani, përfshirë Tinder-in, kanë nisur verifikimet e së kaluarës në platformat e tyre. Bumble gjithashtu ofron tani seanca psikologjike shtesë për përdoruesit që denoncojnë sulme seksuale. Se sa e dobishme është kjo, mbetet për t’u parë. Në fund të fundit, dhuna seksuale është një çështje tërësore, që aplikacionet e takimeve romantike nuk mund të bëjnë gjithçka për ta parandaluar. Megjithatë, ajo që shënon kthesën janë bisedat më të gjera, të tilla si ato të nisura nga njerëz të zakonshëm. Për shembull, le të marrim I May Destroy You, një serial novator i Michaela Coel në BBC One, që shfaq një skenë ku një mashkull, Kwame (luajtur nga Paapa Essiedu), sulmohet seksualisht nga një burrë të cilin e kishte takuar në Grindr pasi kishin kryer marrëdhënie seksuale konsensuale. Skena provokoi diskutime të rëndësishme rreth pëlqimit dhe sigurisë së aplikacioneve të takimeve romantike. Janë pikërisht këto situata që na edukojnë lidhur me nuancat e dhunës seksuale, si në internet ashtu edhe jashtë tij. Ndoshta vetëm me rritjen e ndërgjegjësimit do të arrijmë të shohim ndryshime të dukshme dhe të qëndrueshme në nivel shoqëror dhe legjislativ. Më poshtë po përmendim pesë aplikacione progresive të takimeve romantike që ndjekin mënyra të reja për t’i mbrojtur gratë:

1. Bumble – aplikacioni origjinal i takimeve romantike feministe që u mundëson grave të ‘ndërmarrin hapin e parë’
2. Her – një nga aplikacionet kryesore të industrisë për gratë ‘queer’ dhe ‘trans’.
3. S’More – ku përdoruesit mund të shohin vetëm një version të turbullt të profilit të dikujt, i cili fillon të bëhet më i qartë ndërsa bisedoni më gjatë me personin.
4. The Sauce – aplikacioni ku profilet tradicionale zëvendësohen me video autentike, në mënyrë që të keni një ide të qartë të personit me të cilin po flisni.
5. Safer Date – i cili kryen verifikime të identitetit dhe të së kaluarës për të gjithë përdoruesit e tij.

Olivia Petter është një shkrimtare e marrëdhënieve romantike për “The Independent” dhe autore e “Millennial Love”, i botuar nga “4th Estate”